poniedziałek, 30 kwietnia 2012

Wampir - Władysław Reymont


     W ramach wyzwania czytelniczego sardegny  na kwiecień przeczytałam książkę Władysława Reymonta - "Wampir". Książkę tę mam na półce więc pomyślałam, że nie będę nic z horrorów pożyczać w bibliotece, tylko przeczytam ją właśnie.

     By napisać o tej książce coś więcej, niż zrobię to teraz,  musiałabym przeczytać ją przynajmniej jeszcze raz, gdyż  Reymont porusza w niej temat okultyzmu, którym się nigdy nie interesowałam i w związku z tym nie mam w tej materii żadnej wiedzy a poza tym treść jej  naszpikowana metaforami  zawiera  sporo opisów zdarzeń i sytuacji paranormalnych, czego nie sposób przyswoić przy jednorazowym czytaniu.  Długie zaś zdania pisane przez Reymonta sprawiają, że zanim się zdanie przeczyta, żeby pojąć jego sens należałoby zacząć czytać go od początku, co dla mnie osobiście w czytaniu jest to  trochę męczące.

   Tłem akcji jest XIX-  wieczny, dekadencki Londyn, który jawi się Zenonowi, głównemu bohaterowi książki,  jako miejsce ponure,  mgliste, pełne posępnej wilgoci i błota za przyczyną wciąż padających deszczów, w którym odbywają się seanse spirytystyczne, sabaty czarownic z udziałem samego Bafometa - antychrześcijańskiego bóstwa, a także wykłady hinduskiego jogina. Zenon jest Polakiem, pisarzem,  który od 10 lat tu mieszka i żyje wśród ludzi zainteresowanym spirytyzmem, magią i jogą,  sam nie biorąc w tym udziału.

   W jego życiu są trzy kobiety ; Ada, niespełniona miłość, z powodu której właśnie wyemigrował, Angielka Betty, siostra jego przyjaciela Joe, która okazuje się być jego narzeczoną i demoniczna, ruda piękność Daisy, medium, które jest tytułowym wampirem.

   Zenon za namową Joe bierze raz jeden  udział w sensie spirytystycznym i to odmienia całkowicie  jego życie. Podczas  seansu wpada w trans, w trakcie którego traci świadomość i wchodzi w krąg oddziaływania paranormalnego medium tego spotkania, którym jest Daisy.
Od tej pory jest pod przemożnym wpływem jej pełnej tajemnic osobowości co sprawia, że traci całkowicie zainteresowanie dotychczasowym życiem, narzeczoną,  a dni spędza na błąkaniu się po Londynie.

   Przez moment wydaje się, że  się otrząsa z tego fatalnego zauroczenia. Staje się to za sprawą Ady, która przyjeżdża z mężem i córką do Londynu, i wyjawia mu, że Wandzia to również jego córka, którą poczęli pewnej szalonej nocy. Powracają  wspomnienia, ale na nic się to zdaje, Daisy nie wypuszcza go ze swoich rąk, przywołuje go  i jak wampir drąży jego umysł, aż do całkowitego zatracenia .

   Powieść  "Wampir " będąca owocem żywego zainteresowania pisarza  okultyzmem i  napisana  pięknym literackim językiem jest dość trudna w odbiorze, ale warta przeczytania.


Książkę tę przeczytałam również w ramach wyzwania czytelniczego "z półki"


wtorek, 24 kwietnia 2012

Mini stosik z okazji Światowego Dnia Książki.



         Pozazdrościłam pokazywanych  na blogach stosików książkowych  i dzisiaj się chwalę nowym nabytkiem jakiego dokonałam w tym tygodniu na allegro i to wczoraj , w Światowym Dniu Książki .

Za niewielkie pieniądze kupiłam i błyskawicznie otrzymałam robiąc sobie prezent z okazji tak doniosłego dnia :



 Balzac.Biografia. Stefana Zweiga,
 Julita i huśtawki - Hanny Kowalewskiej.


Obydwie książki są w doskonałym stanie a ich zakup mnie niezmiernie ucieszył.

niedziela, 22 kwietnia 2012

Nigdy, nigdy mnie nie złapiecie - Wiliam Wharton.



                     Przeczytałam sporo książek Wiliama Whartona w tym autobiograficznych opowiadających o życiu jego rodziny po przeniesieniu się do Francji. Tym razem w
ramach wyzwania sardegny  
 

                                                                             sięgnęłam po


        Wiliam Wharton opowiada w niej o młodzieńczym okresie swojego życia.
Gdy ma 15 lat umierający dziadek opowiada mu historię rodziny ; jej pochodzenia i nazwiska jakie w Ameryce nosi , z prośbą by to zapisał. W ten sposób powstaje jego pierwsza książka. Po śmierci dziadka Albert nazywany przez babcię Wiliamem / to jego drugie imię / zbliża się bardzo do niej. Babcia uczy go francuskiego a kiedy wyjeżdża na studia , a później do Europy,  by wziąć udział w lądowaniu aliantów w Normandii , cały czas utrzymuje z nim kontakt korespondencyjny co pomaga mu przetrwać najtrudniejsze momenty tego okresu życia.

      Wiliam z natury przeciwny udziałowi w wojnie niestety bierze w niej udział , jako niespełna dwudziestolatek. Brutalna rzeczywistość wojenna przeraża go i ogarnięty strachem cały czas myśli o przetrwaniu , a nawet o dezercji. Pomocnym w tym czasie okazuje się mu  być powtarzanie słów przesłanych mu przez babcię w liście ;"Nigdy, nigdy mnie nie złapiecie" a także przyjaźń z Rolinem, który zostaje jego dowódcą. 

    Książkę czyta się bardzo dobrze , jak zresztą każdą napisaną przez Whartona.


Osobiście cenię Whartona i jego książki za  to, że jak napisano w Wikipedii ; "Przekazywał w nich filozofię życiową, w której najważniejsze jest głębokie i świadome przeżywanie swego życia, wykorzystywanie posiadanych przez siebie talentów i możliwości, a także kultywowanie wartości rodzinnych."

środa, 18 kwietnia 2012

100 przebojów ksiązkowych wg BBC.)))





      Na blogu pasje i fascynacje mola książkowego...nie tylko literackie   znalazłam interesujący wykaz czytelniczy a mianowicie:
"100 przebojów książkowych wg. BBC" 

1. Duma i uprzedzenie – Jane Austen
2. Władca Pierścieni – JRR Tolkien

3. Jane Eyre – Charlotte Bronte

4. Seria o Harrym Potterze – JK Rowling
5. Zabić drozda – Harper Lee
6. Biblia
7. Wichrowe Wzgórza – Emily Bronte

8. Rok 1984 – George Orwell

9. Mroczne materie (seria) – Philip Pullman
10. Wielkie nadzieje – Charles Dickens

11. Małe kobietki – Louisa M Alcott
12. Tessa D’Urberville – Thomas Hardy

13. Paragraf 22 – Joseph Heller

14. Dzieła zebrane Szekspira
15. Rebeka – Daphne Du Maurier

16. Hobbit – JRR Tolkien

17. Birdsong – Sebastian Faulks
18. Buszujący w zbożu – JD Salinger

19. Żona podróżnika w czasie – Audrey Niffenegger
20. Miasteczko Middlemarch – George Eliot
21. Przeminęło z wiatrem – Margaret Mitchell
22. Wielki Gatsby – Scott Fitzgerald

23. Samotnia (w innym tłumaczeniu: Pustkowie) – Charles Dickens
24. Wojna i pokój – Lew Tołstoj

25. Autostopem przez Galaktykę – Douglas Adams
26. Znowu w Brideshead – Evelyn Waugh
27. Zbrodnia i kara – Fiodor Dostojewski

28. Grona gniewu – John Steinbeck
29. Alicja w Krainie Czarów – Lewis Carroll
30. O czym szumią wierzby – Kenneth Grahame
31. Anna Karenina – Lew Tołstoj
32. David Copperfield – Charles Dickens
33. Opowieści z Narnii (cały cykl) – CS Lewis

34. Emma- Jane Austen

35. Perswazje – Jane Austen
36. Lew, Czarwnica i Stara Szafa – CS Lewis

37. Chłopiec z latawcem – Khaled Hosseini
38. Kapitan Corelli (w innym tłumaczeniu: Mandolina kapitana Corellego) – Louis De Bernieres
39. Wyznania Gejszy – Arthur Golden
40. Kubuś Puchatek – AA Milne

41. Folwark zwierzęcy – George Orwell
42. Kod Da Vinci – Dan Brown
43. Sto lat samotności – Gabriel Garcia Marquez
44. Modlitwa za Owena – John Irving
45. Kobieta w bieli – Wilkie Collins
46. Ania z Zielonego Wzgórza – LM Montgomery

47. Z dala od zgiełku – Thomas Hardy
48. Opowieść podręcznej – Margaret Atwood
49. Władca much – William Golding

50. Pokuta – Ian McEwan
51. Życie Pi – Yann Martel

52. Diuna – Frank Herbert

53. Cold Comfort Farm – Stella Gibbons
54. Rozważna i romantyczna – Jane Austen

55. Pretendent do ręki – Vikram Seth
56. Cień wiatru – Carlos Ruiz Zafon

57. Opowieść o dwóch miastach – Charles Dickens
58. Nowy wspaniały świat – Aldous Huxley

59. Dziwny przypadek psa nocną porą (również: Dziwny przypadek z psem nocną porą) – Mark Haddon
60. Miłość w czasach zarazy – Gabriel Garcia Marquez
61. Myszy i ludzie (również: O myszach i ludziach) – John Steinbeck

62. Lolita – Vladimir Nabokov

63. Tajemna historia – Donna Tartt
64. Nostalgia anioła – Alice Sebold
65. Hrabia Monte Christo – Alexandre Dumas

66. W drodze – Jack Kerouac

67. Juda nieznany – Thomas Hardy
68. Dziennik Bridget Jones – Helen Fielding
69. Dzieci północy – Salman Rushdie

70. Moby Dick – Herman Melville
71. Oliver Twist – Charles Dickens
72. Dracula – Bram Stoker
73. Tajemniczy ogród – Frances Hodgson Burnett

74. Zapiski z małej wyspy – Bill Bryson

75. Ulisses – James Joyce

76. Szklany klosz – Sylvia Plath

77. Jaskółki i Amazonki – Arthur Ransome
78. Germinal – Emile Zola
79. Targowisko próżności – William Makepeace Thackeray

80. Opętanie – AS Byatt
81. Opowieść wigilijna – Charles Dickens

82. Atlas chmur – David Mitchell
83. Kolor purpury – Alice Walker
84. Okruchy dnia – Kazuo Ishiguro

85. Pani Bovary – Gustave Flaubert

86. A Fine Balance – Rohinton Mistry
87. Pajęczyna Szarloty – EB White
88. Pięć osób, które spotykamy w niebie – Mitch Albom
89. Przygody Sherlocka Holmesa – Sir Arthur Conan Doyle

90. The Faraway Tree Collection – Enid Blyton
91. Jądro ciemności – Joseph Conrad

92. Mały Książę – Antoine De Saint-Exupery

93. Fabryka os – Iain Banks
94. Wodnikowe Wzgórze – Richard Adams
95. Sprzysiężenie głupców (również: Sprzysiężenie osłów) – John Kennedy Toole
96. Miasteczko jak Alece Springs – Nevil Shute
97. Trzej muszkieterowie – Alexandre Dumas

98. Hamlet – William Shakespeare

99. Charlie i fabryka czekolady – Roald Dahl
100. Nędznicy – Victor Hugo
Tłustym drukiem zaznaczyłam przeczytane.
Jest ich niewiele w stosunku do wykazu .Mam wiele do nadrobienia chociaż w swoim dość już długim życiu  przeczytałam  mnóstwo książek.

poniedziałek, 16 kwietnia 2012

Ostatnie fado -Iwona - Słabuszewska- Krauze






        Kupując tę książkę, ponieważ nie znam autorki, kierowałam się głównie tytułem i trochę okładką. Czułam po prostu, że to będzie ciekawa lektura choćby ze względu  na to fado w tytule,  gdyż  jestem miłośniczką nastrojowych, pełnych melancholii pieśni,  jakim jest właśnie fado. 

     Czytając ją coraz bardziej upewniałam się, że dokonałam znakomitego wyboru, i że  książka pozostanie w moim zbiorze jako ta, do której się wraca z dużą przyjemnością i to nie raz.

      "Ostatnie fado"  to książka niezmiernie klimatyczna,  przesycona melancholią trawiącą jej bohaterów i  zapachami  : uma bica pitego wielokrotnie w ciągu dnia przez Lizbończyków, świeżego prania wieszanego na balkonach czy grillowanych sardynek  w czasie festynu obchodzonego w czerwcu ku czci wielkich świętych : Antoniego, Jana i Piotra, oraz  pełna malowniczych opisów Lizbony .

                Alicja, która jest narratorką książki wędruje po Lizbonie, do której pojechała by oddać list swojego krewnego nieznanej sobie wykonawczyni fado, Rosie, z przypadkowo nabytym przewodnikiem, a który jak się okazało napisany  został przez portugalskiego poetę Fernando Pessoę. Pessoa  pisząc na zamówienie wydawcy przewodnik po swoim ukochanym mieście zawarł w nim nie tylko jego opisy, ale również własne odczucia z nim  związane  o czym świadczy choćby wstęp w  jaki go zaopatrzył: "Na siedmiu wzgórzach, które stanowią również punkty obserwacyjne, skąd można podziwiać najwspanialsze z widoków, rozpościera się rozległe, nieregularne, i wielokolorowe skupisko domów tworzące Lizbonę.
Podróżnemu, przybywającemu od strony morza, Lizbona już z daleka jawi się jak olśniewająca wizja senna, rysując się wyraźnie na tle błękitu nieba, który rozpromienia swym złotym blaskiem. A kopuły, stare budowle i zamczyska wysuwają ponad linie domów, jak dalecy heroldowie tej cudownej, błogosławionej krainy. " 
Alicja odkrywa, iż z przewodnikiem tym  mimo, że wydany został w 1925 roku znakomicie się jej zwiedza Lizbonę i odkrywa jej urok.

    "Ostatnie fado", jednakże,   to nie tylko opowieść o Lizbonie,  to przede wszystkim opowieść o przyjaźniach, niespełnionych miłościach, tęsknocie  za minionym czasem, a także historia fado, pieśni rozdzierającej serce melancholią,  tęsknotą  za dobrymi chwilami, które już minęły  oraz za wspomnieniami powracającymi "z każdą kroplą deszczu".

       Fernando Pessoa  rezygnuje z miłości swojego życia  o czym pisze w niewysłanym liście do ukochanej Ofelii  słowami "Dla każdego uczucia trzeba znaleźć sposób, by je realizować. Ja go znalazłem, dla mnie tym sposobem jest literatura, a tej nie da się połączyć z rodziną. Pisanie, tworzenie to dowód na to, że życie nie wystarcza, że miłość nie wystarcza. Dlatego piszę i muszę pisać i nic innego nie chciałbym robić" .

I pisze aż do śmierci w 1935 roku.

     Podobnie  Rosa, kochała Dominika nad życie, ale zerwała  z nim bo wiedziała, że jest stworzona do śpiewania fado, tylko to potrafiła robić dobrze i tylko w tym się mogła  spełniać. A śpiewając  fado musiała całą sobą oddać się tej muzyce.


     Wprawdzie, jak się okazało,  Alicja nie mogła oddać listu Rosie osobiście, i postanowiła  jednak wrzucić go do skrzynki pocztowej w Lizbonie, to pobyt w tym mieście i poznani Lizbończycy a przede wszystkim Teresa, przyjaciółka Rosy, zmienili jej spojrzenie również na własną, osobistą, sytuację.


"Ostatnie fado" to niezwykle wciągającą lektura, którą by się chciało czytać i czytać. Ja specjalnie oddalałam od siebie moment skończenia czytania, gdyż żal było mi się rozstawać z jej bohaterami.
A poza tym ogarnięta zostałam przemożną chęcią zobaczenia Lizbony, ale ponieważ raczej jej nie zobaczę na żywo więc szukam  w internecie zdjęć miasta i azulejos, którymi  Lizbończycy ozdabiali domy .

Tu możesz kupić.



Książkę tę przeczytałam z dużą przyjemnością w ramach wyzwania czytelniczego sardegny .



wtorek, 10 kwietnia 2012

Ulubione ksiązki od A do Z.))



      Na blogu  W zaciszu biblioteki znalazłam ciekawą zabawę. Należy podać tytuły ulubionych książek, ale tak aby każdy zaczynał się na inną literę alfabetu. 

 A to moje książki , które czytałam i lubię w układzie alfabetycznym.

Nie mogę sobie przypomnieć nic na V i Ż ale trudno mi się dziwić. Wiek robi swoje.


A/ Anna Karenina - Lew Tołstoj, A lasy wiecznie śpiewają - Trygwe Gulbranssen, Ania z Zielonego            Wzgórza - Lucy Maud Montgomery

B/ Bari, syn Szarej Wilczycy - Oliver James Curwood 

C/ Córka kapitana okrętu - Irena Szczepańska, Ciała i dusze- Maxence Van der Meersch

D/ Droga przez mękę - Aleksy Tołstoj , Doktor Robert Shanon-  A.J.Cronin, Dewajtis - Maria Rodziewiczówna

E/ Egipcjanin Sinuhe -Mika Waltari
F/ Faraon - Bolesław Prus
G/ Gosta Berling  - Selma Lagerlof, 

H/ Hiszpańskie oczy - Maria Nurowska, Hrabia Monte Christo - Aleksander Dumas

I/Imię twoje - Maria Nurowska
J / John i Mary - Mervyn Jones 

K/ Krystyna córka Lawransa - Sigrid Undset, Kobieta , która porzuciłem - Shusaku Endo, Komu bije dzwon - Ernest Hemingway

L/ Lato nagich dziewcząt - Stanisława Fleszarowa Muskat
Ł/ Łuk triumfalny - Erich Maria Remarque
M/ Miłość niejedno ma imię - Pierre La Mure, Michał i Pat - Bidwel
N/ Nędznicy - Wiktor Hugo
O/ Ogniem i mieczem - Henryk Sienkiewicz
P./ Potop - Henryk Sienkiewicz,
R/Rosyjski kochanek - Maria Nurowska
S/ Saga rodu Forsyte'ów - John Galsworthy, Sto lat samotności - Marquez
Ś/ Śniegi Kilimandżaro - Ernest Hemingway
T/Trzech muszkieterów - Aleksander Dumas
U/Układ - Elia Kazan
W/Wojna i pokój - Lew Tołstoj, Wiek samotności - Maria Nurowska 
V/
Z/ Zatoka śpiewających traw - Stanisława Fleszarowa Muskat
Ż/

sobota, 7 kwietnia 2012

Wielkanoc.)))

                                                                            zdjęcie z internetu



Z okazji Świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzę wszystkim do mnie zaglądającym


                            Radosnego ALLELUJA!!!!!!!!!!

piątek, 6 kwietnia 2012

Wygrana ksiązka.)))




         Właśnie otrzymałam książkę, która przypadła mi w udziale w losowaniu na blogu kulturalnie a jest to :




"Złodziej z szafotu"  - Bernarda Cornwella



Wygrana była dla mnie dużą niespodzianką  i dużym radosnym wydarzeniem, gdyż to moja pierwsza książkowa wygrana .
Dziękuje Edycie za możliwość wzięcia udziału w jej konkursie i jej mamie za wylosowanie akurat mojego numerka.
Książka się zapowiada interesująco a jaka się okażę napiszę w poście po jej przeczytaniu.

poniedziałek, 2 kwietnia 2012

Kwietniowe wyzwanie sardegny.))


                                        
                                                  Sardegna na swoim blogu książki sardegny zaprosiła do kwietniowego 

wyzwania czytelniczego w ramach  wyzwania :

                        
Tym razem mamy przeczytać:
-  horror,
- coś z polskiej literatury współczesnej,
- i z współczesnej  literatury  amerykańskiej do wyboru:  William Wharton, Jonatan Caroll lub  Kurt Vonnegut).

Postanowiłam tym razem przystąpić do wyzwania i na pierwszy ogień wziąć "Ostatnie fado"   Iwony Słabuszewskiej - Krauze.

Książkę te będę czytać również w ramach wyzwania czytelniczego :